اعتراضات در اردن مهار شدنی است/اسرائیل برنده تداوم ناآرامی ها
تاریخ انتشار: ۲۹ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۶۵۷۷۱۵
خبرگزاری مهر؛ گروه بین الملل: اردن در هفتههای اخیر شاهد اعتراضات مردمی به دلیل افزایش قیمت انرژی و سوخت بوده است، به طوری که این قیمتها بر هزینه زندگی و قدرت خرید شهروندان این کشور تأثیر گذاشته و منجر به اعتصاب کامیون داران شده است. بنابراین مردم از دولت خواسته اند تا قیمتها را کاهش دهد اما دولت تاکنون این تقاضا را رد کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
«مازن الفرایه» وزیر کشور اردن در خصوص تحولات اخیر کشورش گفته است: در مورد قیمت سوخت، موضوع این نیست که من نمیخواهم، بلکه مسئله این است که نمیتوانم کاری انجام دهم؛ تفاوت زیادی بین آنچه من میخواهم و آنچه میتوانم انجام دهم، وجود دارد. دولت تمام تلاش خود را برای حمایت از طبقات فقیر و دریافت کنندگان حمایتهای ملی در حد ظرفیت بودجه انجام میدهد.
در حالی که تظاهرات در اردن ادامه دارد، این کشور روز سه شنبه میزبان تعدادی از کشورها از جمله عراق، عربستان سعودی، ایران، بحرین، قطر، عمان، امارات، مصر، ترکیه و فرانسه در چارچوب اجلاس «بغداد ۲» است که برای بررسی چالشهای مربوط به امنیت غذایی، امنیت دارو، امنیت انرژی و روابط کشورها در منطقه و جهان برگزار میشود.
خبرنگار خبرگزاری مهر برای بررسی تازهترین تحولات و رویدادهای جاری در خیابانهای اردن و همچنین فضای اجلاس «بغداد ۲» در سایه این تحولات، گفتگویی مطبوعاتی با دکتر «یحیی محمود القضاة» کارشناس سیاسی و استاد دانشگاه علوم بین المللی - اسلامی اردن انجام داده است.
هرگونه تلاش برای تفسیر تحولات کنونی اردن در قالب اعتراضات سیاسی، تعبیری نادرست و به دور از واقعیت است
یحیی محمود القضاة با اشاره به دلایل پیدایش اعتراضات در اردن گفت که معتقد است: اردن کشوری با ثبات سیاسی است و اجماع مردمی از سوی همه اقشار جامعه در مورد نظام حکومتی آن وجود دارد. در اردن تا حد زیادی آزادی بیان و عقیده وجود دارد و بنابراین هرگونه تلاش برای تفسیر تحولات کنونی اردن در قالب اعتراضات سیاسی، تعبیری نادرست و به دور از واقعیت است.
وی افزود: آنچه امروز در اردن اتفاق میافتد، نتیجه افزایش مداوم قیمتها به ویژه قیمت مشتقات نفتی، افزایش فقر و بیکاری و ناتوانی شهروندان در تحمل افزایش بیشتر قیمتها است. همچنین احساس بی اعتمادی شهروندان به دولت، از دست دادن امید به اصلاحات و بهبود شرایط اقتصادی، ناامیدی شدید از عملکرد پارلمان و ناتوانی آن از ایستادگی در برابر تصمیمات دولت که بار سنگینش را اردنیها به دوش میکشند، در بروز تحولات کنونی مؤثر بوده و این موضوع نتیجه انباشت چندین ساله مشکلات است.
این استاد دانشگاه اردنی با بیان اینکه سطح اعتراضات در کشورش در حدی نیست که نتوان آن را کنترل یا به آن رسیدگی کرد، گفت که مطالبات معترضان چند مورد است: برکناری دولت، بازخواست و پاسخگو کردن مفسدان غارتگر منابع کشور، کاهش مالیات و قیمت سوخت و بهبود شرایط شهروندان.
القضاة در خصوص رویکرد دولت اردن برای مقابله با این اعتراضات گفت: دولت در تلاش است تا اعتراضات را مهار کند و همچنین جلسات متعددی را با مجلس نمایندگان، اتحادیهها و نیروهای مردمی در این زمینه برگزار کرد، اما همه این تلاشها با رد کامل معترضان مواجه شد. در برخورد میدانی با تظاهرکنندگان، نیروی امنیت عمومی (پلیس) با احتیاط با شهروندان رفتار و از هرگونه برخورد با معترضان پرهیز میکند، بلکه نوعی اعتماد و همدلی بین نیروهای امنیت عمومی و شهروندان وجود دارد. شهروندان حتی غذا و آب را در اختیار نیروهای امنیتی قرار میدهند. پلیس تنها زمانی مداخله میکند که برخی از معترضان اقدام به تخریب و حمله به اموال عمومی و مسدود کردن جادهها یا نزدیک شدن به مناطق حساس در امان کنند. اما پس از شهادت یکی از افسران امنیت عمومی، شاهد قاطعیت در برخوردها و شدت و دستگیریهای محدود بودیم.
روابط اردن و رژیم صهیونیستی همیشه پرتنش بوده است و دو طرف هرگز روابط خوبی نداشته اند. این رژیم، توسعه طلب است و برای بر سیطره بر کشورهای منطقه تلاش میکند
وی در پاسخ به سوالی درباره نقش دخالتهای خارجی و رسانههای بیگانه در دامن زدن به اعتراضات در اردن تصریح کرد: فکر نمیکنم تلاشی خارجی برای دامن زدن به اعتراضات در داخل اردن وجود داشته باشد، زیرا حکومت اردن روابط خوبی با کشورهای مختلف جهان دارد. من فکر نمیکنم که هیچ کشوری جز رژیم اشغالگر صهیونیستی نفعی در جایگزینی حکومت اردن داشته باشد.
این کارشناس اردنی با اشاره به تنشهایی که اخیراً بین امان و تلآویو رخ داده است و علل و آینده آن اظهار داشت: در سطح رسمی، روابط اردن و رژیم اشغالگر همیشه پرتنش بوده است و دو طرف هرگز روابط خوبی نداشته اند. اردن برای موجودیت و بقای خود از جانب رژیم اشغالگر احساس خطر میکند، زیرا این رژیم توسعه طلب است و برای بر سیطره بر کشورهای منطقه تلاش میکند. من معتقدم تمام توافقاتی که با دشمن صهیونیستی انجام شده، در نتیجه فشار شدید بر اردن بوده است. اما در سطح مردمی، همه مردم اردن همچنان به رژیم صهیونیستی به عنوان دشمنی مینگرند که کشورهای مسلمان و مقدسات آنها را اشغال کرده است. همه اردنیها در کنار برادران خود در فلسطین ایستاده اند و هیچ موافقت عمومی با توافقات انجام شده با رژیم اشغالگر در سطح رسمی وجود ندارد.
یحیی محمود القضاة در پایان با اشاره به برگزاری دومین اجلاس سران بغداد در امان پایتخت اردن و اهداف آن، بر نقش این اجلاس در ایجاد نزدیکی بین کشورهای منطقه به ویژه ایران و عربستان تاکید کرد و افزود: ما از هرگونه نزدیکی بین کشورهای اسلامی استقبال و از هرگونه همکاری بین کشورهای منطقه حمایت میکنیم. شکی نیست که این کنفرانسها و نشستها به همکاری و نزدیکی کشورهای منطقه دامن میزند و آنچه را که روابط برادرانه این کشورها را مختل میکند، از بین میبرد. در عین حال ما با هر گونه همکاری و عادی سازی روابط با رژیم اشغالگر صهیونیستی مخالفیم.
کد خبر 5660023منبع: مهر
کلیدواژه: اردن اعتراضات کامیونداران اعتراضات مردمی شهر امان روسیه اوکراین ایالات متحده امریکا فلسطین رژیم صهیونیستی عراق ولادیمیر پوتین اتحادیه اروپا جنگ اوکراین فرانسه اردن ایران لبنان انگلیس کشورهای منطقه رژیم اشغالگر قیمت ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۶۵۷۷۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فارن افرز: از اتحاد عبری-عربی علیه ایران خبری نیست/ همسایگان عربی ایران به دنبال جنگ با تهران نیستند
به گزارش جماران، با گذشت چند روز از پاسخ نظامی مستقیم جمهوری اسلامی ایران به حمله اسرائیل به ساختمان بخش کنسولی سفارت ایران در دمشق، تحلیل ها درباره تاثیرات این حمله بر معادله های منطقه ای و فرامنطقه ای جنبه های وسیع تر و متفاوت تری را زیر ذره بین برده است. فارن افرز در تحلیلی در این باره می نویسد: زمانی که ایران در 13 آوریل بیش از 300 موشک و پهپاد را به سمت اسرائیل شلیک کرد، اردن به دفع حمله کمک کرد. گزارشهای اولیه رسانهها حاکی از آن بود که چندین کشور عربی دیگر در دفاع از رژیم اسرائیل کمک کردهاند، تلاشهایی که آنها بعداً آن را رد کردند. با این وجود، گروهی از رهبران اسرائیل و همچنین برخی ناظران در واشنگتن، این اقدامات را نشانهای از یک تغییر بزرگ تفسیر کردند. محور این تحلیل ها این بود که این کشورهای عربی، در صورت ادامه تشدید درگیری اسرائیل با ایران، طرفدار اسرائیل خواهند بود. سپهبد هرزی هالوی، رئیس ستاد کل ارتش رژیم اسرائیل، اعلام کرد که حمله ایران «فرصت های جدیدی برای همکاری در خاورمیانه ایجاد کرده است». مؤسسه مطالعات امنیت ملی، یک اندیشکده پیشرو اسرائیلی، اعلام کرد که «ائتلاف منطقهای و بینالمللی که در رهگیری پرتابهای ایران به سمت اسرائیل مشارکت داشت، پتانسیل ایجاد یک اتحاد منطقهای علیه ایران را نشان میدهد.»
پس از پاسخ اسرائیل به حمله ایران با یک حمله نسبتاً محدود به تأسیسات نظامی در ایران، دیوید ایگناتیوس، ستون نویس واشنگتن پست، ادعا کرد که اسرائیل «مانند رهبر یک ائتلاف منطقه ای علیه ایران رفتار می کند». او نوشت: «به نظر میرسد که اسرائیل با پاسخ آرام خود، منافع متحدانش در این ائتلاف - عربستان سعودی، امارات متحده عربی، اردن را که همگی در دفع حمله ایران به اسرائیل کمک کردند، در نظر گرفته بود.» به نظر ایگناتیوس، این یک «تغییر پارادایم برای اسرائیل» است، تغییری که به خاورمیانه «شکل جدیدی» میبخشد.
با این حال، این ارزیابیها بیش از حد مشتاقانه و خوش بینانه هستند و نمیتوانند پیچیدگی چالشهای منطقه را درک کنند. مطمئناً، با توجه به ماهیت بیسابقه حملات نظامی در ماه آوریل، استراتژی آینده اسرائیل علیه ایران ممکن است ملاحظات منطقهای را بیشتر در نظر بگیرد. اما واقعیتهای منطقه که مانع همکاری اعراب و اسرائیل میشود، تغییر قابل توجهی نکرده است.
حتی قبل از حمله حماس در 7 اکتبر و متعاقب آن جنگ اسرائیل علیه غزه، کشورهای عربی که توافقنامه 2020 ابراهیم را امضا کردند و عادی سازی با اسرائیل را پذیرفتند، از حمایت بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل از گسترش شهرک سازی های اسرائیل در کرانه باختری و سیاست او نسبت به غزه، ناامید شده بودند. تلاش وزرای راست افراطی او برای تضعیف وضعیت موجود در بیت المقدس ، مجموعه ای از حملات مرگبار شهرک نشینان اسرائیلی به فلسطینی ها در شهرهای کرانه باختری در بهار سال 2023 به تنش های منطقه ای دامن زد. پس از آغاز عملیات نظامی اسرائیل در غزه در ماه اکتبر، که موجی از اعتراضات را در سراسر خاورمیانه برانگیخت، رهبران عرب در حمایت آشکار از اسرائیل تردید بیشتری پیدا کردند، زیرا می دانستند که همکاری آشکار می تواند به مشروعیت داخلی آنها لطمه بزند.
هیچ چیز درباره واکنش اعراب به این دور از رویارویی ایران و اسرائیل نشان نمی دهد که این مواضع تغییر کرده است. گروهی از دولتها که بسیاری از اسرائیلیها از آنها به عنوان «اتحاد سنی» یاد میکنند، در واقع همچنان به دنبال متعادل کردن روابط خود با ایران و اسرائیل، حفاظت از اقتصاد و امنیت خود و مهمتر از همه، جلوگیری از درگیری منطقهای گستردهتر هستند.
آنها همچنین احتمالاً پایان دادن به جنگ فاجعه بار در غزه را بر رویارویی با ایران در اولویت قرار خواهند داد. با این حال، با افزایش تنش بین ایران و اسرائیل، اشتیاق کشورهای عربی برای تسریع در ادغام منطقهای اسرائیل بیش از هر زمان دیگری به تمایل اسرائیل برای پذیرش تشکیل کشور فلسطین بستگی دارد.
پیش از حمله 13 آوریل ایران به اسرائیل، عربستان سعودی و امارات متحده عربی اطلاعاتی درباره این حمله قریب الوقوع با ایالات متحده به اشتراک گذاشتند. سپس فرماندهی مرکزی ایالات متحده از این اطلاعات برای هماهنگی پاسخ خود با اسرائیل و سایر شرکا استفاده کرد. اردن به هواپیماهای نظامی آمریکا و بریتانیا اجازه ورود به حریم هوایی این کشور را داد تا هواپیماهای بدون سرنشین و موشکهای ورودی ایرانی را متوقف کنند و مستقیماً حملات ایران را رهگیری کنند. گزارشهای اولیه رسانهها، بهویژه در ایالات متحده و اسرائیل، تأکید کردند که تلاشهای منطقهای گسترده، حمله تهران را خنثی کرده است.
اما به زودی مشخص شد که نقش اعراب در دفع حمله ایران محدود بوده است. هم عربستان سعودی و هم امارات به صراحت هرگونه کمک نظامی مستقیم به دفاع اسرائیل را تکذیب کردند. مقامات اردنی از مشارکت خود با عنوان حفاظت از منافع خود دفاع کردند. ملک عبدالله دوم، پادشاه اردن، با تاکید بر اینکه کشورش برای کمک به اسرائیل اقدامی نکرده است، اعلام کرد که «امنیت و حاکمیت» اردن «بالاتر از همه ملاحظات» قرار دارد.
تلاش هایی که کشورهای عربی برای مقابله با ایران انجام دادند، تقریباً به طور قطع ناشی از تمایل به حفظ روابط خود با ایالات متحده بود، نه برای همسویی بیشتر با اسرائیل. از زمانی که اسرائیل عملیات خود را در غزه آغاز کرد، رهبران عرب از اینکه جو بایدن، رئیسجمهور ایالات متحده موفقیت بیشتری در مهار رفتار اسرائیل در غزه کسب نکرده است، شگفت زده شدهاند. اما آنها همچنان به دنبال تعمیق همکاری خود با واشنگتن هستند. آنها هیچ منبع جایگزینی برای نوع امنیتی که ایالات متحده برای آنها تامین می کند، نمی بینند.
در ماههای اخیر، کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس و همچنین مصر و اردن به تشویق واشنگتن برای کمک به مدیریت پویاییهای امنیتی خاورمیانه، مهار فعالیتهای ایران و جلوگیری از یک جنگ منطقهای گستردهتر ادامه دادهاند. پایان دادن به جنگ در غزه همچنان یک اولویت فوری منطقه ای است و کشورهای عربی در حال کار برای یک طرح صلح با دولت بایدن هستند. رهبران عربستان همچنان معتقدند که یک معاهده دفاعی دوجانبه با ایالات متحده باید بخشی از هر توافق عادی سازی آینده با اسرائیل باشد. امارات به تلاش خود برای مذاکره درباره توافقنامه دفاعی خود با دولت بایدن ادامه داده است.
با این حال، در همین زمان، کشورهای حوزه خلیج فارس اکنون تعامل نزدیک تری با تهران دارند. در سال 2019، پس از خروج دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا از توافق هسته ای که ایالات متحده و سایر قدرت های بزرگ با ایران بر سر آن توافق کرده بودند، تهران بی ثباتی را در سراسر خلیج فارس گسترش داد، به کشتی ها در نزدیکی بنادر امارات حمله کرد و برای اولین بار حملات دقیقی را علیه تاسیسات نفتی عربستان انجام داد. ( این گزاره ها ادعای نویسندگان گزارش است و تهران دست داشتن در این حملات را تکذیب کرده است.) پس از امضای توافقنامه ابراهیم، تهران نیز به صراحت به بحرین و امارات هشدار داد که حضور نظامی اسرائیل در خلیج فارس خط قرمزی برای ایران خواهد بود.
خیلی قبل از حمله حماس در 7 اکتبر، کشورهای عربی به طور کلی تصمیم گرفته بودند که بهترین راه برای کاهش خطر ایران ، تلاش برای نزدیکی است، نه تلافی. امارات و عربستان سعودی روابط دیپلماتیک خود با ایران را به ترتیب در سال های 2021 و 2023 احیا کردند. از 7 اکتبر، این کشورها همراه با بحرین و عمان، پیامها و هشدارهایی را بین ایران و اسرائیل مخابره کرده و برای مدیریت تنشها پیشنهاداتی را برای خروج از این وضعیت پیشنهاد دادهاند. دو روز پس از حمله ایران در 13 آوریل، وزیر امور خارجه مصر با همتایان ایرانی و اسرائیلی خود به منظور مهار تشدید درگیری تلفنی تماس گرفت.
در ماههای آینده، کشورهای عربی احتمالاً تلاش خواهند کرد تا این اقدام متعادل کننده را حفظ کنند و از همه طرفها به خویشتنداری دعوت کنند و از اقدامات تهاجمی بیشتر اسرائیل فاصله بگیرند. اگر تشدید تنش بین ایران و اسرائیل ادامه یابد، آنها احتمالاً حتی بیشتر تمایلی به حمایت از عملیات اسرائیل نخواهند داشت. هزینه های داخلی آنها برای حمایت آشکار از اسرائیل احتمالاً با گذشت زمان افزایش خواهد یافت، به ویژه اگر نیروهای اسرائیلی به سمت رفح حرکت کنند، شهری در جنوب غزه که صدها هزار فلسطینی در آن پناه گرفته اند و اسرائیل مدعی است که حماس پایگاهی مستحکم دارد.
بسیاری از کشورهای عربی نگرانی های اسرائیل در مورد فعالیت های منطقه ای ایران، به ویژه حمایت این کشور از شبه نظامیان غیردولتی را دارند. اما کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس، بهویژه، به وضوح محاسبه کردهاند که آغاز گفتگوهای مستقیم دیپلماتیک، اعمال فشار با انگیزههای اقتصادی و انجام دیپلماسی پشتیبان با تهران امنترین راهها برای حفاظت از منافع آنها و جلوگیری از سرریز درگیری است. هر چقدر هم که درگیری ایران و اسرائیل تشدید شود، کشورهای عربی احتمالاً از این اشکال تعامل عقب نشینی نخواهند کرد. تلاش های آنها برای عادی سازی روابط با ایران از زمان آغاز جنگ غزه سرعت گرفته است، در حالی که تلاش ها برای عادی سازی روابط آنها با اسرائیل متوقف شده است.
در تلاش برای ترغیب اسرائیل به تفکر فراتر از جنگ غزه، عربستان سعودی همچنان چشمانداز عادیسازی را مشروط به مشارکت اسرائیل در یک فرآیند سیاسی با هدف ایجاد کشور فلسطینی می کند. با این حال، اسرائیل این درخواست های عربستان را نادیده گرفته است، شاید به دلیل اطمینان بیش از حد که پس از پایان جنگ در غزه، روند عادی سازی می تواند از همان جایی که متوقف شد ادامه یابد. عادی سازی بیشتر رابطه اعراب و اسرائیل در این شرایط بعید است. کشورهای عربی به همکاری با واشنگتن در زمینه دفاع موشکی ادامه خواهند داد، اما این همکاری مستلزم هماهنگی مستقیم با اسرائیل نیست. آنها همچنین به این زودی ها به سطح یک اتحاد رسمی دفاعی نزدیک نخواهند شد. این امر مستلزم همسویی بهتر سیستمهای دفاعی کشورهای عربی و همچنین اعتماد بسیار بیشتر است که هر دوی این موارد در خاورمیانه وجود ندارد و ایجاد آن زمان میبرد.
کشورهای عربی، به ویژه کشورهای حاشیه خلیج فارس، از تلاشهای اسرائیل برای تنزل دادن تواناییهای نیابتی ایران استقبال خواهند کرد. اما آنها به احتمال زیاد با هرگونه حمله مستقیم به ایران که میتواند چشمانداز اقتصادی شکننده منطقه را بیثبات کند یا به حمله متقابل ایران در خلیجفارس منجر شود، مخالفت خواهند کرد. با وجود اینکه کشورهای عربی علاقه مند به حفظ روابط دفاعی نزدیک با واشنگتن هستند، آنها نمی خواهند به بلوکی بپیوندند که آشکارا علیه ایران و حامیان جهانی آن مانند روسیه کار می کند. آنها ترجیح می دهند روابط چند منطقه ای و جهانی را متعادل کنند، نه اینکه پل ها را بسوزانند.
با وجود این محدودیتها، کشورهای عربی میتوانند نقش مهمی در جلوگیری از تشدید بیشتر تنش بین ایران و اسرائیل ایفا کنند. تقویت خطوط ارتباطی بین دو کشور - و ایجاد خطوط گرم برای مدیریت بحران - بیش از هر زمان دیگری حیاتی است. دقیقاً به این دلیل که تعدادی از کشورهای عربی روابط خود را با ایران و اسرائیل تقویت کردهاند، آنها میتوانند از این روابط برای تشویق به خویشتنداری و کمک به انتقال پیامها بین دو طرف استفاده کنند و در صورت شروع درگیریها برای جلوگیری از درگیری یا کاهش آسیب تلاش کنند. در درازمدت، برای ایجاد ثبات در منطقه، کشورهای خاورمیانه باید پلتفرم خود را برای گفتگوی منظم ایجاد کنند که برای مشارکت ایران و اسرائیل باز باشد. حملات اخیر که ایران و اسرائیل را در آستانه جنگ قرار می دهد، تنها نشان می دهد که چقدر نیاز به چنین گفت وگویی ضروری شده است.
اما جهان باید انتظارات خود را برای همکاری نزدیکتر بین کشورهای عربی و اسرائیل کاهش دهد. همکاری کاملاً فنی که کشورهای عربی و اسرائیل اخیراً در زمینههای مورد علاقه مشترک از جمله انرژی و تغییرات آب و هوا داشتهاند، احتمالاً ادامه خواهد داشت. با این حال، گردهماییهای منطقهای پرمخاطب که آشکارا تعامل سیاسی کشورهای عربی با اسرائیل را تبلیغ میکنند، در کار نیست مگر اینکه اسرائیل به جنگ خود با غزه پایان دهد. تا آن زمان، تلاش کشورهای عربی برای حفظ روابط اقتصادی خود با اسرائیل نیز محدود خواهد بود. یک استراتژی کوتاهمدت واقعبینانهتر، حمایت از توانایی آنها برای میانجیگری و جلوگیری از درگیریهای آینده بین ایران و اسرائیل را در اولویت قرار خواهد داد.